BAZI VÜCUTLAR | Kirkus Yorumları

Rabe, tanıdık Noel şarkısını temel alan bu kitapta genç bir kızı anaokulunun ilk 12 günü boyunca takip ediyor.

Okulun tipik ilkleri burada: otobüse binmek, arkadaş edinmek, oyun parkında kaymak, saymak, şekilleri sıralamak, öğle yemeğinde gülmek, resim yapmak, şarkı söylemek, okumak, koşmak, ip atlamak ve okul gezisine çıkmak. Günlere sıra sayıları verilirken, şarkı dizelerdeki ana sayıları atlıyor ve bazen ritim bozuluyor: “Anaokulunun ikinci gününde / çok havalı olduğunu düşündüm / çok arkadaş edinmek / ve otobüse binmek benim okulum!” Anlatıcı, her gün bir tunik ya da elbise giyen, sınıf arkadaşlarından ayırt edilmesini oldukça kolaylaştıran, ırk açısından güzel bir karışım olan beyaz bir esmerdir; iki öğrenci gözlük bile kullanıyor. Mürekkep, boya ve kolaj dijital formalarındaki çocuklar çeşitli duygular gösteriyor, ancak çoğu okulda olmaktan mutlu ve çevre, kendi okullarına oryantasyon ziyareti yapanlara tanıdık gelecek.

Bu, Deborah Lee Rose ve Carey Armstrong-Ellis’in The Twelve Days of Kindergarten (2003) ile karşılaştırıldığında oldukça yumuşak bir muamele olsa da, temelde işi hallediyor.

(Resimli kitap. 4-7)