DÜNYANIN DAHA FAZLA MOR OKULLARA İHTİYACI VAR

Bir sanatçı, şair ve Instagram ünlüsünden yeni bir yolun nereye varabileceğini sorgulayan herkes için moral konuşması.

Adı açıklanmayan anlatıcı, okuyuculara “Hiç farklı bir yöne gitmek istediniz mi?” diye sorarak açılışta böyle bir duyguya kapılıp ardından yeni bir yolun ortaya çıkışına “neredeyse sihirmiş gibi” tanık olduğunu anlatıyor. “Nereye gidiyorsun?” anlatıcı sorar. Yol’un iki kez tekrarlanan yanıtı—“Lider olun ve öğrenin”—bir yolcunun endişelerinin basmakalıp cevaplar verdiği bir diyaloğun yerini alır. “Ya düşersem?” Wade’in Instagram takipçilerinin anlayacağı stilize, sahte bir el yazısıyla anlatıcı endişeleniyor. The Road’un diyaloğu ve anlatımı, tırnak işaretleri olmadan tıknaz, sans-serif türünde ayarlanmıştır, bu nedenle biri diğerine kafa karıştırıcı bir şekilde akar. “Herkes bir noktada düşer,” dedi Yol. / Ama sen indiğinde ben her zaman orada olacağım.” Anlatıcı: “Ya etrafımızdaki dünya nefretle doluysa?” Yol: “Onu aşka götür.” Anlatıcı: “Ya sıkışmış hissedersem?” Yol: “Devam edin.” De Moyencourt bu söyleşiyi küçük, kahverengi tenli bir çocuğun parlak sahneleriyle betimler, yüzü izleyicilere dönüktür, bu yüzden tek gördükleri sarı buklelerden bir paspastır. Çocuk bir kentsel duvar resmine adım atıyor, geniş kırsal manzaralar ve korkunç ormanlar arasında dolambaçlı bir köy yolunda yürüyor, engebeli bir mecazi dağa tırmanıyor, sonra sonunda Küçük Prens gibi küçücük mavi ve yeşil bir gezegende duruyor. Wade’in mesajının sadece çocuklara yönelik olmadığına dair kapanış iddiası muhtemelen gereksiz… sadece.

İlham, shrink sarılmış.

(Resimli kitap. 6-8, yetişkin)