EV ADI WALTER | Kirkus Yorumları

Bir dizi hayvan baba, Fallon için bu resimli kitap aracında yavrularına “Baba” demeyi öğretmek için ellerinden gelenin en iyisini yapıyor.

Huysuz bir boğa “DADA!” der; buzağı geri döner. Üzgün ​​görünen bir koç ısrar ediyor, “DADA!”; onun kuzu baas geri. Bir ördek, bir arı, bir köpek, bir tavşan, bir kedi, bir fare, bir eşek, bir domuz, bir kurbağa, bir horoz ve bir at, hepsi benzer şekilde başarısız olur, yayılarak yayılır. Son iki bölümlük bir dizi, sayfalar boyunca dizilmiş tüm hayvanları, verso’daki babaları ve rektodaki çocukları bulur. Bu noktadan önceki tüm metinler ya “Dada”nın tekrarları ya da diyalog balonlarındaki hayvan sesleriydi; burada anlatı metni, “Şimdi herkes sıraya girsin, bir kez daha birlikte söyleyelim…” diyor. Sayfayı çevirdikten sonra, hayvan babalar, olukta yavrularının hepsi “BABA!” Diye bağırırken yuvarlak gözlerle bakıyorlar. (“şarlatan” diyen ördek yavrusu hariç). Ordóñez’in illüstrasyonları, pastel renkli arka planlar değişse de, karakterlerle neredeyse hiç değişmeyen kompozisyonlar, yumuşak, dijital bir görünüme sahiptir. “DADA”nın ani, tek kabarcıklı korosu, yavru hayvanların ağızlarından ziyade arka plan özelliklerinden yayılıyor gibi göründüğü için, tasarım açısından yumruk çizgisi başarısız oluyor (yakından bakıldığında sadece bir kısmı açık gibi görünüyor) . Aynı zamanda komik olmayı da başaramaz.

Konusuz ve anlamsız olan kitap, yalnızca ünlü yazarı yazdığı için var olduğu açık.

(Resimli kitap. 3-5)