Herkesin Okuması Gereken En İyi Shel Silverstein Şiirlerinden 10’u – İlginç Edebiyat

Shel Silverstein (1930-99) popüler bir Amerikalı şair, karikatürist, müzisyen, şarkıcı-söz yazarı ve birçok sanatsal yeteneğe sahip adamdı. En kalıcı şiirleri genç okuyucular için yazdığı şiirlerdir. Çocuklar için yazdığı şiirlerin ne kadar popüler olduğu göz önüne alındığında, çocuk şiirleri yazmaya nasıl başladığının hikayesi biraz şaşırtıcı.

Gerçekten de, bir arkadaşı ona bir çocuk kitabı yapmasını önerene kadar bu fikri hiç düşünmemişti. Sonuç, genç okuyucular için bir dizi popüler kitap oldu. Kaldırımın Bittiği Yer 1974’te (ilk çocuk şiirleri kitabı) ve Tavan Arasında Bir Işık (1981). Hatta Johnny Cash’in en bilinen şarkılarından birini bile yazdı: Silverstein, ‘ ile Grammy kazandı.Sue Adında Bir Oğlan1970 yılında.

Silverstein üretken bir çocuk yazarıydı ve gençler için pek çok şiir yazdı, peki onun en iyi şiirleri hangileri? Aşağıda, onun en iyi on tanesini seçiyoruz.

1.’Hasta‘.

Pek çok çocuğun bağ kurabileceği bir konu hakkındaki en iyi bilinen ve en sevilen Shel Silverstein şiirlerinden biriyle başlayalım: okula gitmek istememek. Şiirdeki küçük kız Peggy Ann McKay, anne babasına hasta olduğu için muhtemelen okula gidemeyeceğini söyler ve hemen olası olmayanlardan (göbek deliğinin içeri çökmesi) çeşitli rahatsızlıklarının tümünü listeler. önemsiz (bir şeytan tırnağı).

Tabii ki, okuldan kaçmanın ilk kuralı, sözde hastalığınızı inandırıcı kılmaktır, ancak uzun bir potansiyel rahatsızlıklar listesi bulmak için çok fazla uğraşmak, onu yalnızca daha şüpheli hale getirir. Neyse ki, bu şiirin sonunda Peggy Ann’i okuldan kurtaran beklenmedik bir gelişme var!

2.’Tanıştığım Canavarlar‘.

Bu, bu listedeki en kısa şiirlerden biri ama bir klasik. Şiir, genellikle çeşitli türden canavarlarla ilişkilendirilen fikirleri alır – hayaletlerin insanlara musallat olduğu, şeytanların ruhunuzu ele geçirmeye çalıştığı, vampirlerin insanların kanını emmek istediği – ve yıkanarak komik etki için bu canavarları dünyaya indirir.

Son iki dize harika bir şekilde değerlendirilmiş ve şiir aynı anda komik, eğlenceli ve esprili – hepsi sadece sekiz mısrada.

3.’Dağınık oda‘.

“Hasta” gibi, bu da Shel Silverstein’ın son birkaç satırda ani bir bükülme içeren karakteristik numarasını çeken başka bir şiir. Konuşmacı, birinin odasının ne kadar dağınık olduğundan şikayet ediyor. Sıralamakla başladıkları ayrıntılar arasında lambadan sarkan iç çamaşırları ve dikkatsizce yere atılan bir süveter var.

Ancak şiir, Silverstein’ın başka bir alamet-i farikası olan listeyi kullanarak geliştikçe daha da komik hale geliyor. Yatakta uyuyan Ed isimli kertenkelenin yanına geldiğimizde bunun gerçekten de bir çok dağınık oda – ama o kimin?

4.’Kartopu‘.

Bu, başka bir sekiz satırlık Silverstein mücevheridir. Raymond Briggs’in hikayesi ise Kardan adam sizin için çok üzücü ve alt üst edici, işte o trajik çocukluk masalına komik eşdeğer olarak hizmet edebilecek küçük bir şiir: konuşmacı bir kartopu yapar ve ondan o kadar hoşlanır ki onu evcil hayvan olarak tutmaya karar verirler.

Ama bunun için biraz pijama ve bir yastık yaptıklarında ve kartopu yatağa gittiğinde… evet, başka bir değişiklik, gerçi belki bunun komik son dizeden önce geldiğini görebilirsiniz…

Birçok yönden, Shel Silverstein bir tür Amerikalı olarak kabul edilebilir. Roger McGough (aynı zamanda bir müzisyen olan başka bir çocuk şairi) ve bu şiir, iki şair arasındaki yakınlığı diğer bazı Silverstein şiirlerinden daha net bir şekilde ortaya koyuyor.

5.’Bay Grumpledump’ın Şarkısı‘.

Bay Grumpledump, belki de adından da anlaşılacağı gibi, her şeyden nefret ediyor – ya da en azından öyle görünüyor. Her şey yanlış çünkü dünyadaki her şey ‘fazla’ bir şey: günler çok uzun, güneş onun için çok sıcak ve ay çok yüksek.

Bazı şikayetleri anlaşılır ve ilişkilendirilebilir – örneğin yer çok tozlu veya ayakkabıları çok dar – diğerleri ise onun tam bir sefalet içinde olduğunu ortaya koyuyor: örneğin diğer insanların çok mutlu olduğundan şikayet etmek (hiç şansı yok) Bay Grumpledump’ın kendisiyle!) veya bulutların çok kabarık olduğunu.

Bu şiirin ritmi ve liste benzeri yapısı Dorothy Parker’ın hafif mısrasını anımsatıyor ama şiirin özü Shel Silverstein.

6.’Farzedelim‘.

Endişe ve endişe hakkında bundan daha iyi hafif bir çocuk şiiri var mıydı? Birçoğumuz zaman zaman kendimizden şüphe duyabiliriz ve Silverstein’ın buradaki yeteneği, bu şüphelere somut bir şekil vermekti: bu ‘nasıl’lar, konuşmacının kulağına böcekler gibi girer ve o ‘kafanın içindeki seslerin’ somut tezahürü haline gelir. çoğumuz mutluluğumuzu ve özgüvenimizi yiyip bitiren şeyler duymuşuzdur.

7.’Veren Ağaç‘.

Bu listedeki en uzun şiirlerden biri olan ‘Veren Ağaç’ aynı zamanda Silverstein’ın en sevilen şiirlerinden biridir. Küçük bir çocuğu seven (dişi) bir ağaç hakkında bir anlatı şiiri. Oğlan buna karşılık ağacı sevdi, ama büyüdükçe ağaçtan giderek daha fazla ayrı zaman geçirdi, ama ne zaman geri dönse, ağaç çocuğa istediğini sağlamak için her zaman elinden gelenin en iyisini yaptı: satacak elmalar örneğin para için.

Şiirin adını verdiği kitap, Silverstein’ın en çok satan eserlerinden biridir ve bir dizi eleştirel yorum almıştır: Bazı eleştirmenler ve eleştirmenler bunu dini bir benzetme olarak görürken, diğerleri çevreci bir mesaj taşıdığını düşünür.

8.’Kirli Yüz‘.

Silverstein’ın en ünlü şiirlerinden bazıları, yetişkinlerin (ebeveynler, öğretmenler) katı ve neşesiz parmak sallamalarına karşı oynanan küçük çocukların şakacı yaramazlıkları hakkındadır.

Bu şiir en iyi örnektir. İki konuşmacı içerir: ilki (bir yetişkin) çocuğa nasıl bu kadar kirli bir yüze sahip olduklarını sorar ve çocuk, yaptıkları her şeyi listeler. Silverstein’da her zaman olduğu gibi, bunlar olağan ve beklenenden (toprakta sürünerek) düpedüz tuhaflığa (kayıp bir gümüş madeni bulmak) kadar değişir.

9.’Düşmek‘.

Bu kısa şiir, Silverstein’ın şiir koleksiyonlarından birine de adını veriyor. Burada her zamanki düzenin eğlenceli ve heyecan verici bir şekilde tersine döndüğünü görüyoruz: şiir yeterince normal bir şekilde konuşmacının ayakkabı bağcığına takılıp düşmesiyle başlıyor ama sonra düşüyorlar. yukarı aşağı yerine.

Ağaç tepelerini ve dağları aşıp gökyüzüne doğru etkili bir şekilde uçarlar, ta ki başları dönene kadar ve… pekala, Ogden Nash’i anımsatan bir şekilde, kapanış cümlesinde biraz daha zekice bir kelime oyunu vardır.

10.’Kaldırımın Bittiği Yer‘.

En büyük Shel Silverstein şiirlerinden oluşan bu seçkiyi, kaldırımın bittiği yerden, patika ile yol arasındaki o büyülü, gizli boşluktan daha iyi nerede bitirebiliriz?

Gerçekten de, bu muhtemelen Shel Silverstein’ın tüm şiirlerinin en bilinenidir. 1974’te yayınlandı, kaldırımla sokak arasında uzanan gizli bir başka dünyayı anlatıyor: çocukların bulmayı bildikleri, her şeyin bizim dünyamızdan biraz farklı olduğu bir dünya.

Çocukların kaldırıma çizdikleri tebeşir okları, diğer müstakbel gezginleri bu büyülü diyara yönlendiriyor – rüzgarın nane kadar serin ve taze olduğu ve gizemli ‘ay kuşunun’ yaşadığı bir diyar. Bu şiiri ayrı bir gönderide daha uzun tartışacağız.

İlgili