Kefaret ve Dönüşüm Hakkında En İyi 10 Şiir – İlginç Edebiyat

Din değiştirme ve kefaret, dinin önemli yönleridir ve bu terimler diğer, daha laik alanlarda da faydalı olabilir. Kurtulmak ne demek? Din veya başka bir güç bize nasıl ikinci bir şans verebilir?

Aşağıdaki şiirler, dokuzuncu yüzyıldan yirminci yüzyıla kadar uzanan, dönüşüm ve kurtuluş konularını farklı şekillerde araştırıyor.

1. Anonim, ‘Rood’un Rüyası‘.

‘Rood’ kelimesi, ‘cross’ için Anglo-Sakson’dur ve terimde hayatta kalır. yol ekranı, kiliselerde bulundu. Ve bu şiir 1066’daki Norman Fethi’nden önceye aittir: şiirden satırlar kelimenin tam anlamıyla, rün gibi, İskoçya’daki Ruthwell’de sekizinci yüzyıldan kalma dev bir haç üzerine yazılmıştır (endişelenmeyin: modern bir çeviriyle bağlantı kurduk) üstünde).

Şiirde şair, bir gece yarısı İsa’nın çarmıha gerildiği Haç’ın göründüğünü ve onunla konuştuğunu hayal eder. Başlangıçta, Haç veya Rood ona göründüğünde, mücevherlerle kaplıdır, ancak daha sonra şair, üzerinde Çarmıha Gerilme’den kan olduğunu görür. Rood onunla konuştuğunda, onun aracılığıyla insanlığın kurtarılabileceği bir kurtuluş ve kurtuluş sembolü olduğunu öğrenir.

2. John Donne, ‘İyi Cuma, 1613, Batıya Doğru Sürmek’.

Sırtımı sana dönüyorum ama almak için
Düzeltmeler, merhametin gitmeni emredene kadar.
Ey öfkene değdiğini düşün, beni cezalandır,
Paslarımı ve biçimsizliğimi yak,
İmajını çokça geri ver, lütfunla,
Beni tanıyasın diye yüzümü çevireyim…

‘The Dream of the Rood’dan din değiştirme ve kurtuluşun gücü hakkındaki bir sonraki şiirimize yarım bin yıldan fazla bir süre geçtik, yine de burada hala Paskalya’nın önemiyle uğraşıyoruz. Donne (1572-1631), on yedinci yüzyılda din de dahil olmak üzere büyük temaları keşfetmek için çalışmaları bazen dolambaçlı ve ustaca metaforlar ve kibirler kullanan ilk “metafizik şairlerden” biriydi.

Ruh ve bedenin ikiliği hakkındaki fikirleri kullanan Donne, Tanrı’nın kendisini kurtarması gerektiğini kabul ederken kendi dönüşümünü araştırıyor.

3. George Herbert, ‘Kefaret‘.

Cennette malikanesinde onu aradım;
Bana orada son zamanlarda gittiğini söylediler.
Çok pahalıya satın aldığı bazı araziler hakkında
Uzun zamandır dünyada, sahiplenmek için…

Donne ile birlikte, George Herbert (1593-1633), on yedinci yüzyılın başlarında İngilizce yazan en seçkin adanmışlık şairiydi. Ayrıca karmaşık dini fikirleri keşfetmesine ve açıklamasına yardımcı olacak ayrıntılı kibirlere düşkündü. Onun şiirleri bize sadece Herbert’in şiirlerinin alıcısı olan arkadaşı Nicholas Ferrar sayesinde bilinir. Herbert, ölmek üzereyken, Ferrar’a şiirinin müsveddesini gönderdi ve yayımlanıp yayımlanmamasını Ferrar’a bıraktı. Neyse ki, Ferrar onların değerini gördü ve yayınladı!

Bu, kurtuluşla ilgili başka bir Paskalya şiiridir, ancak bu durumda daha az belirgindir çünkü Çarmıha Gerilme’ye sonenin son beyitinde yalnızca dolaylı olarak atıfta bulunulur.

4. Christopher Akıllı, ‘St. Paul’un dönüştürülmesi‘.

İç siyahlığı beyazı yıkamak için,
Ölüden beter olanı aydınlığa çağırmak için;
Meyvesiz toprağı tutmak için
On bin kere on bin kat.

Zamanın hizmetkarını çevirmek için
Modaya uygun ve hırslı suçlardan;
Karşı konulmaz bir alevi dökmek için,
‘Git, zulmeden, vaaz et ve öv…’

Christopher Smart (1722-71) birkaç yılını Londra, Bethnal Green’deki St. Luke’s Hastanesinde hapsedildi. Her ne kadar Samuel Johnson, Smart’ın hapsedilmesinin ardındaki nedenleri ünlü bir şekilde sorgulasa da, deli olarak kabul edildi. En çok kedisi Jeoffry hakkındaki şiiriyle tanınır.

Smart, şiirlerinin çoğunu St. Luke’s’a kapatıldığı sırada yazdı. Bu şiir, Smart’ın çıktılarının çoğu gibi, dini ayet, yazdığı bir dizi ilahinin dördüncüsü: Bu, adından da anlaşılacağı gibi, Pavlus’un Şam yolundayken Hıristiyanlığı kabul etmesiyle ilgili.

5. Christina Rossetti, ‘İyi Cuma’.

Ben bir taş mıyım, koyun değil,
Ey Mesih, çarmıhının altında durabileyim diye,
Damla damla sayıya kanın yavaş yavaş kaybediyor,
Ve yine de ağlamıyor musun?

Böylece başlıyor bu şiir, Christina Rossetti’nin Mesih’e ve Hıristiyanlığın öğretilerine yakın hissetme ve yaptığı fedakarlık için ağlama mücadelesi hakkında.

Rossetti, ayağa kalkıp İsa Mesih’in çarmıha gerilmiş tasvirine baktığında, bu görüntünün onu gözyaşlarına boğmadığı gerçeğine üzülüyor. Rossetti, ‘Hayırlı Cuma’yı, İsa Mesih’e kurbanının gücüyle ona ulaşmaya çalışmaya devam etmesi için yalvararak, onu, onu bulması gereken bir çobana, kayıp koyunlarından birine benzeterek bitirir.

6. Ella Wheeler Wilcox, ‘Dönüştürmek‘.

Ama şimdi iyi bir Tanrı’nın hüküm sürdüğünü biliyorum,
Cömert yürekli, kibar ve gerçek;
Benim gibi bir solucana tenezzül ettiğinden beri
Senin kadar asil bir hediye göndermek için.
Bir yıldız kadar parlaksın göğsümde parıldarsın,
Yabani arının yudumladığı gül kadar tatlı;
Ve biliyorum, benim güzel çiçeğim,
Böyle dudakları bir Tanrı’dan başkası şekillendiremez…

Ella Wheeler Wilcox (1850-1919) sıklıkla alay konusu olmuştur – Nicholas T. Parsons’ın filminde yer almaktadır. Kötü Ayetin Sevinci – ama Tanrı hakkında, sıradan okuyucularla bağlantı kurmak için tasarlanmış, açık, basit bir dille iyi yazdı. Bu dönüşüm şiiri, onun ne kadar etkili olabileceğinin güzel bir örneğidir.

7. GK Chesterton, ‘Dönüştürme‘.

Bir an sonra başımı eğdiğimde
Ve tüm dünya döndü ve dik geldi,
Ve eski yolun bembeyaz parladığı yerden çıktım.
Yollarda yürüdüm ve bütün erkeklerin ne dediğini duydum,
Dökülmemiş sonbahar yaprakları gibi dil ormanları,
Sevilmeyen değil, tuhaf ve hafif olmak;
Eski bilmeceler ve yeni inançlar, buna rağmen değil
Ama usulca, insanlar ölülere gülümserken…

Chesterton (1874-1936), yirminci yüzyılın ilk birkaç on yılında İngilizce çalışan önde gelen Katolik yazarlardan biriydi. ‘Dönüştürme’, bir yetişkin olarak Katolikliğe geçmesine yol açan aydınlanma hakkındadır. Chesterton, dönüşümünü Lazarus’un İsa tarafından hayata döndürülmesine benzetiyor.

8. TE Hulme, ‘Dönüşüm’.

Hafif yürekli vadi ormanına yürüdüm
Sümbüller zamanında,
Kokulu bir bez gibi güzelliğe kadar
Devrildi, beni boğdu, bağlandım
Hareketsiz ve soluk soluğa…

‘Dönüştürme’, Hulme’nin diğer şiirleri kadar ünlü değildir, ancak Ezra Pound’un Pound’un 1912 cildinin sonundaki ‘The Complete Poetical Works of TE Hulme’ başlıklı alaycı bir şekilde yeniden basmasına izin verdiği altı şiirden biriydi. itirazlar.

Şiirde, konuşmacı güzellikle uyuşturulur – gerçekten de, ile güzellik – sanki güzellik kloroform ya da daha da kötü olan bir adam kaçıranmış gibi; daha sonra bir çuvala sarılır ve boğulacak kedi yavruları gibi nehre atılır. Bu, din değiştirmenin şiddeti veya sanatın (ya da güzelliğin) üzerimizde sahip olabileceği güç hakkında bir şiir mi?

9. Siegfried Sassoon, ‘Kefaret‘.

Sassoon (1886-1967) Birinci Dünya Savaşı’nın önde gelen şairlerinden biriydi ve Wilfred Owen’dan sonra muhtemelen en çok çalışılan ve okunan şairdir. ‘Kefaret’, savaşın bitiminden çok sonra yazılmış ve daha sonraki bir şiirdir. Ortak Akorlar 1950’de. Bir ‘kurtarılmış ruhlar ordusu’ üzerinde duran şair, Thomas Hardy’yi hatırlatan bir tarzda kendi inanç eksikliğini düşünür.

10. TS Eliot, Paskalya öncesi perhizin ilk Çarşambası.

TS Eliot’un 1930’daki uzun şiiri, Eliot’ın yazılarındaki daha adanmışlık yönüne doğru kaymanın bir parçası olarak görülmelidir; Dört Dörtlü (1943).

Altı bölümde, bu uzun modernist meditasyon şiiri, Eliot’un dini dönüşümün gücüyle ve Tanrı’nın onu yeniden yaratma ihtiyacıyla uzlaşmaya çalıştığını görür. Ash-Wednesday’in teması, dünyadan ve Tanrı’ya yönelmektir.

İlişkili