Kurgusal Barlar, Barmenler ve Bar Sineklerinin Okuma Listesi ‹ Edebi Merkez

Otelcilik sektöründe yirmi yıldır çalışıyorum ve asla duracağımı sanmıyorum. Evet, dinamik ve meslektaşlarınız genellikle dünyadaki en havalı insanlar ama benim en sevdiğim kısım belki biraz ürkütücü. Diğer insanların -yabancıların- gerçekte kim olduklarına inandıkları bir alanın parçası olmak heyecan vericidir.

Bir başkasının büyük gecesine anlamlı bir fon oluşturan gelip geçici ve sürekli değişen bir şeyin parçası olmak heyecan verici. Tam olarak onların evi olmasa da birinin ana üssünde olmak gibi. Bir insanı -yine bir yabancı- kendini güvende, görünür ve önemli hissettirmek çok çalışma gerektirir. Bazı yönlerden, kitap yazmak gibi bir şey. Yaratıcılık, ağırlama endüstrisindeki her işin önemli bir parçasıdır, sürükleyici ve duygusal olarak değerli bir deneyim yaratmak için odadaki herkesle işbirliği yapmaktır.

Son romanım The Night Shift’in kahramanı Jean bir barmen. Barmen, sunucu veya ev sahibi olan karakterler hikayelerde çok değerlidir çünkü onlar ebediyen, neredeyse pasif bir şekilde her şeyin bir parçasıdır. Çalıştıkları yerler de öyle, bu yüzden barlar kurguda çok önemli.

Kurguda ve hayatta, barlar tarihler (iyi ve kötü), el sıkışma anlaşmaları, uzun süredir kayıp arkadaşlarla yeniden buluşmalar, şok edici haberler, uzlaşmalar, hatta düğünler ve cenazeler için ortamdır. Gerçekten, bir barda neredeyse her şey olabilir; İnan bana, hepsini gördüm. Burada, birçoğu hepsini görmüş olan en sevdiğim kurgusal barların, barmenlerin ve barmenlerin bir listesini derledim.

*

Chantal V. Johnson, Travma Sonrası

Geçen yılın en sevdiğim kitaplarından biri Chantal V. Johnson’ın Travma Sonrası kitabıydı. Hiç böyle bir şey okumadım. Bu kitap çok üzücü ama aynı zamanda çılgınca ve özür dilemeden komik. Kitabın kahramanı, bir psikiyatri hastanesinde müvekkilleriyle çalışan, hevesli bir yazar ve avukat olan Vivian, ruh halini değiştirmenin birçok yolunu buluyor ve kesinlikle bir barda yolunu biliyor. Vivian randevularda, arkadaşlarla ve profesyonel konferanslardan sonra sık sık barlara gider ama bu kitaptaki en sevdiğim bar hayali bir bar. Vivian’ın başarılı bir kitap yazmak ve onu tanıtmak için röportajlar yapmak gibi bir fantezisi var. Bu fantezide, kurgusal bir karaoke barda Kate Bush şarkıları söyleyerek hayali bir gazeteciyi baştan çıkarır; “Gazeteci, makalesinde “Cloudbusting” civarında bir yerde ona aşık olduğunu ancak “Vay canına” gelene kadar bir hamle yapmadığını yazacaktı.

dominique Fabre, Garson Yeniydi

Bu kısa, yaşamdan kesit kitap, bir kariyer barmeni olan Pierrot’u, Paris’in mükemmel bir bistrosu olan Le Cercle’ın sabunlu ölüm çıngıraklarıyla takip ediyor. Bu kitap, her türlü hizmet modunu yakalar, bir akşam yemeği telaşının yoğun bunaltıcılığına ve kapanış saatinin maudlin yalnızlığına bir ışık tutar. Otelcilik ekosisteminin sadık bir portresidir. Daha da önemlisi, bu ekosistem bozulduğunda, sadece bir kişi vardiyasına gelmediğinde ne olduğunu dokunaklı bir şekilde inceliyor.

Nghi Vo, Seçilmiş ve Güzel

Muhteşem Gatsby’nin Jordan Baker’ın bakış açısıyla bu parlak yeniden anlatımı, hiç bitmeyen partide muhteşem bir çalışma. Ebedi kutlamanın bu zor rüyası bu sayfalarda çağrılır ve Nghi Vo, bardaki kokteyllerin iblis kanıyla bezendiği ve gecelerin hiç bitmediği başka bir dünyayı çağrıştırır. Bu kitap bir kokteyl olsaydı, kesinlikle bir miktar absinthe olurdu.

Chelsea G. Summers, Belli Bir Açlık

Belli Bir Açlık’ın açılış sahnelerinde Summers bizi baş kahramanı – yemek eleştirmeni ve katili – barda Dorothy ile tanıştırıyor. Aynada bakışlarıyla karşılaşıyoruz, aperatifini nasıl içtiğini, kendini nasıl taşıdığını, barda erkeklerle nasıl flört ettiğini görüyoruz. Bar, neredeyse bir tanıdık gibi canlanıyor, Dorothy’nin etrafında dolanıyor ve ikna edici zarafetini ve en karanlık dürtülerini en gurur verici ışıkta ortaya koyuyor.

Anton Wilson, Ağız ağıza

Bir havaalanı barından daha aynı anda hem daha iç karartıcı hem de vaatlerle dolu bir bar var mı? Mouth to Mouth, bir havaalanında uzun süre beklemenin verebileceği tüm sürprizlerin ve bir barın neredeyse mistik kalitesinin heyecan verici bir hatırlatıcısıdır (tamam, birinci sınıf dinlenme salonundaki süslü olan, diğerlerinden biraz daha çekicidir). alıştık) dünyanın yolları onun etrafında dönerken her zaman hareketsiz durur. Wilson, havaalanı barını bir tür kristal küreye dönüştürmek konusunda ustaca bir iş çıkarıyor.

Dawnie Walton, Opal ve Nev’in Son Dirilişi

İkizler, Nev’in Opal’la buluştuğu bir bardır, “Sesi kız kardeşinin etrafında ve çevresinde uçup giden bu kız çok garip.” Büyüleyen, Opal’ın yeteneği karşısında Nev’in yıldırım çarpması anı değil. Bunun yerine, kalp bölümünde sert vuran İkizler’in eski püskü yeşil odasında yıldırım çarpması sonrası. Hepimiz, herkesin büyük hayaller kurduğu ama düzenli bir hayata razı olmak zorunda olduğu bu bar ve kulüplere gittik.

Xochitl Gonzalez, Olga Rüyada Öldü

Xochitl Gonzalez, kahramanı Olga’nın yerel barına kadar New York şehrinin şaşırtıcı derecede sadık bir portresini sunuyor. Noir’in tanımını seviyorum; “Hüzünlü olmak için doyurucu bir yer… iyi yalıtılmış, uyumsuz lambalarla aydınlatılan ve eski mutfak tabureleriyle dolu bir garaj gibi, tamamen ironik bir şekilde.” Noir göz alıcı değil, ama herkesin adını bildiği, gittiğin bir yer. Müzik kutusunda, Olga’nın bir çalma listesinde istediği her şey var ve düzenli oyuncular, özellikle yaz boyunca bara musallat olan devlet okulu yöneticisi Janette, mükemmel.

Chelsea Bieker, kalp kırıklığı

Kimse Chelsea Bieker gibi yazamaz. Karakterlerinin her biri bu sayfalarda bir zil gibi net bir şekilde çalar. Bu koleksiyonda bunu nasıl yaptığından emin değilim, ama her hikaye bir mücevher, yönleri keskin, zorlayıcı ve yürek burkan. Açılış hikayesinde bir madenci bar olan Barge istisna değildir. Chelsea Bieker, en iyi ve en kötü şeylerin (genellikle aynı anda) olabileceği bir yer olan dalış barının platonik biçimini çağrıştırıyor.

Meiko Kawakami, Göğüsler ve Yumurtalar

Göğüs ve Yumurta’nın kahramanı Natsuko ve kız kardeşi Makiko, çok bitişik büyürler. Tek ebeveynli anneleri, mahalledeki bir barda hostes ve sonunda Makiko da bir hostes ve bekar anne olur. Makiko’nun barı Chanel mutlu bir yer değil ama birçok iş yeri mutlu değil. Kawakami, Chanel’i ve onu sık sık kullanan karakterleri tüyler ürpertici ayrıntılarla resmediyor. Kawakami, bir kadın bedeninde yaşamanın ve çalışmanın ne anlama geldiğinin incelemesinde her karanlık köşeyi ve açıyı bulur ve bazen o karanlık köşeler Chanel’in eski püskü loşluğundadır.

____________________

Gece Vardiyası Natalka Burian, HarperCollins Publishers’ın bir baskısı olan Park Row Books’tan edinilebilir.