“Neden uçurumdan atlamıyorsun?”

Önümüzdeki kısa süre için kopya düzenlemenin üzerinden geçiyordum. Rene Girard antoloji “Was bedeutet das alles?” diziler [i.e., “what does it all mean?”] Leizig’deki ünlü Reclam için. Kısa, uygun fiyatlı ciltsiz kitaplar yaklaşık 6 avroya satılıyor ve okuyucuları bir dizi düşünürle tanıştırıyor. (Yakında çıkacak, Almanca konuşanlar!)

Girişim, Girard’ın külliyatında yinelenen bir tema olan çete şiddetini tartışıyor. Kalabalık günah keçisinden nasıl kurtulur?

Özellikle bir yöntem aklıma geldi: René, bir uçurumun kenarına yakın bir yerde bir kurbanı çevreleyen, kurban uçurumdan yuvarlanana kadar gitgide yakınlaşan çeteler hakkında yazardı. Kimse suçlu değil ama herkes suçlu. Çok arkaik görünüyordu… ama şimdi modern bir eşdeğeri olup olmadığını merak ediyorum.

Örneğin, yüksek profilli kurbanlar-du-jour’a yönelik nefret, bazı zavallıların garajını (neredeyse her zaman “onun”) ateşli silahlarla doldurması ve saldırı yapması için ilham veriyor. O zaman biz değildik, biz değildik diyebiliriz. bizim nefret, “yalnız bir kurt”tu. Geçen hafta bir Baş Yargıç’a suikast girişiminde bulunuldu, ertesi gün, ikinci bir Yüksek Mahkeme yargıcının evinin etrafında düşmanca bir kalabalık toplandı ve çocuklarını hedef almakla tehdit etti. Hiçbir şey “olmadı” ama ritüelin tüyler ürpertici bir aşinalığı vardı. Tüm bu halk nefreti, sefil suikastçı özentisi gibi bir “yalnız kurt” saldırısını kışkırtma girişimi mi? Nicholas Roske. Bir halk nefreti atmosferini körüklersek, birinin sonunda tepeyi devirip “bir şeyler yapacağına” dair kabul edilmemiş bir umut var mı?

“Doxing”in de aynı prensipte çalıştığı söylenebilir. Bir korkakın ona, ona veya onlara odaklanacağını bilerek, biri hakkında, nerede yaşadığı vb. hakkında birçok kişisel bilgi yayınlıyorsunuz. Tabii ki, doxxers tamamen masum, çünkü tüm yaptıkları bilgileri yayınlamaktı. Kimseye bununla ne yapacaklarını söylemediler.

Luka Kitabı, 4. Bölümden alınan bu pasaj, arkaik dünyadaki eşdeğer bir olaya iyi bir örnek teşkil ediyor.

¹⁶ Ve büyüdüğü Nasıra’ya geldi; ve adeti olduğu gibi, Şabat günü havraya gitti ve okumak için ayağa kalktı.

¹⁷ Ve kendisine peygamber Esaias’ın kitabı teslim edildi. Ve kitabı açtığında, onun yazıldığı yeri buldu,

¹⁸ Rab’bin Ruhu üzerimdedir, çünkü Müjde’yi yoksullara vaaz etmem için beni meshetti; beni kalbi kırıkları iyileştirmeye, tutsaklara kurtuluşu, körlere gözlerinin açılmasını vaaz etmeye, yaralıları özgür bırakmaya gönderdi.

¹⁹ Rabbin kabul edilebilir yılını vaaz etmek için.

²⁰ Ve kitabı kapattı ve tekrar bakana verdi ve oturdu. Ve havrada bulunanların hepsinin gözleri ona dikildi.

²¹ Ve onlara söylemeye başladı: Bu gün kulaklarınızda yerine geldi.

²² Ve hepsi ona tanıklık etti ve ağzından çıkan zarif sözlere şaşırdı. Ve dediler: Bu Yusuf’un oğlu değil mi?

²³ Ve onlara dedi: Kesinlikle bana şu özdeyişi söyleyeceksiniz, Doktor, kendinizi iyileştirin: Kapernaum’da işittiğimiz her şeyi, burada, ülkenizde de yapın.

²⁴ Ve dedi ki: Size doğrusunu söyleyeyim, hiçbir peygamber kendi ülkesinde kabul edilmez.

²⁵ Ama size bir gerçeği söyleyeyim, gök üç yıl altı ay kapalıyken, bütün ülkede büyük kıtlık hüküm sürerken İlyas’ın günlerinde İsrail’de birçok dul kadın vardı;

²⁶ Ama İlyas, Sayda’nın bir kenti olan Sarepta’dan başka hiçbirine dul bir kadına gönderilmedi.

²⁷ Ve peygamber Eliseus’un zamanında İsrail’de birçok cüzamlı vardı; ve hiçbiri temizlenmedi, Suriyeli Naaman’ı kurtardı.

²⁸ Ve havrada bulunanların hepsi bu şeyleri işitince gazapla doldular.

²⁹ Ve ayağa kalktı, ve onu şehrin dışına attı ve onu baş aşağı atmaları için şehirlerinin kurulduğu tepenin yamacına götürdü.

³⁰ Ama onların ortasından geçerek kendi yoluna gitti,

³¹ Ve Celile’nin bir şehri olan Kefernahum’a indi ve Şabat günlerinde onlara öğretti.

Etiketler: René Girard

Bu yazı 19 Haziran 2022 Pazar günü 14:58’de Cynthia Haven tarafından gönderildi ve Kategorilenmemiş altında dosyalandı. Bu girdiye verilen yanıtları RSS 2.0 beslemesi aracılığıyla takip edebilirsiniz. Yapabilirsiniz yanıt bırakveya kendi sitenizden geri izleme.