Patrikler Hakkında Altı Kitap ‹ Edebi Merkez

Herhangi bir şey ya da her şey için ataerkilliği suçlamak o kadar yaygın ki, şövalye, hazırlıksız, mem-değerli hale geldi. Ama şu anda (bir başkası oldu mu?) Görünüşte durdurulamaz bir yükselişte olan, kadın bedenleri, queer bedenler, renkli bedenler üzerindeki egemenliğini sergileyen, bizi her zamankinden daha baskıcı bir şekilde polisle tehdit eden ataerkillik, suçumu nereye yöneltmeliyim? Patrikler nerede?

Ataerkilliğin sorunu, baskının gücü ne kadar yaygın olursa olsun, belirsiz kalmasıdır. Her yerde, herkeste olduğunu söylemek hem doğru hem de gereksiz görünüyor. Kaynaklarının görünmez hale gelmesi ve tespit edilmekten kaçınacak kadar doğal görünmek, gücün zekice kibiridir. Bunun etkisinin bir tür suçun tüm erkeklere mi, yoksa belki tüm heteroseksüel erkeklere mi, yoksa belki de tüm düz beyaz erkeklere mi kaydırıldığını merak ediyorum. Bunu kendim yapıyorum. Kendimi ayrım gözetmeksizin heteroseksüel erkekliğe öfkelenirken buluyorum, uyum sağlamaya çalışarak ve başarısız olarak geçen bir çocukluğun öfkesinden ve incinmesinden yükselen bir öfke. Ataerki, ona başarısızlık diyen ve bunun için beni cezalandıran dünyaydı.

benim romanım Aşkın Diğer İsimleri bu erkeklik kisveleri, nereden geldikleri ve bizi içimize sıkıştırdıkları dar hayatlar hakkında. Bu, bir patrik ve onun kuir oğlu ile Pakistan’ın kırsalında bir feodal mülkte geçirdikleri bir yaz hakkında bir hikaye, her ikisi için de her şeyi değiştiren bir yaz. Onların mülkü, yirmili yaşlarımda büyükbabamla birlikte yönettiğim, erkek gücü, erkek egemenliği ve baskısı hakkında dersler aldığım ve (sapkın bir şekilde?) bu güce hak iddia etmeye çalıştığım, zorbalığa uğrayan zorbalığa uğrayan pirinç çiftliğinden farklı değil.

Neyse ki bu çabalardan vazgeçtim, ancak romanım yalnızca benimkine benzer arzuları ve zorunlulukları değil, aynı zamanda bir patriğin bakış açısının ne olabileceğini keşfetmeme izin verdi. Bu, edebiyatın büyük gücüdür – bize çok yabancı olan öznellikleri dile getirmek ve bunlara erişim sağlamak ve belki de bu truva atı sürecinde, eğer zalimi yenemezse, çatışmayı ortadan kaldırabilecek bir empatiye erişim sağlamak için.

Atalarla ilgili hikayeler elbette güç ve baskıyla ilgili hikayelerdir ama daha ilginç olarak direniş, kayıp, yalnızlık, miras hikayeleridir.

*

Tsitsi Dangarembga, Sinir Koşulları
(Gri Kurt)

Altmışlı yılların sonlarında ve yetmişlerin başlarında Rodezya’da (şimdi Zimbabwe) geçen bu romanın olağanüstü gücü, olaylarını çok canlı bir maddi duyum dünyasına dayandırmasıdır: serin nehirde banyo yapmak, rahatlatıcı sadza, koku, renk, dondurulamadığı için çürüyen etin tadı. Kırsaldaki çiftliğini, Umtali şehrini, gittiği misyon okulunu ve varlıklı amcası Babamukuru’nun evini deneyimleyerek bize yoksulluğun nasıl bir şey olduğunu ve nasıl kısıtladığını gösteren erken gelişmiş genç kahraman Tambu tarafından anlatılıyor. Amcası, aldığı eğitim ve kendisine sağladığı zenginlikle ailesinin ve aşiretinin reisi konumundadır. Tambu’nun ağabeyinin okula gitmesini sağlayan onun hayırseverliğidir ve ağabeyi beklenmedik bir şekilde ölünce Babamukuru, Tambu’nun yerini almasına izin verir. Onunki, patriğin olağanüstü gücünün, erkekliğin gücünün ve özerklik isteyen her kadından beklenen şiddetli direnişin hikayesidir.

Muhammed Hanif, Patlayan Mango Vakası
(Nostaljik)

Baskı çok aşağılık, çok acımasız olduğunda, mizah bazen onunla ilgilenmenin tek yolu gibi görünüyor. Bu roman, Pakistan Devlet Başkanı Zia’nın saltanatının son aylarını suikasta kadar hicvediyor. Çıkardığı kadın düşmanı yasalardan, şüpheli, intikamcı rejimi tarafından hapsedilen ve öldürülenlere kadar, onun zalim ve kaprisli ataerkilliğinin etkilerini canlı bir şekilde gözler önüne seriyor, ama onu absürt, histerik, paranoyak, batıl inançlı, kendi iradesine boyun eğdirerek gücünü azaltıyor. Suudi bir doktor manuel prostat muayenesi yaparken bir sahnede masa. Ataerkilliği siktir et, kelimenin tam anlamıyla.

iris Murdoch, Deniz, Deniz
(Penguen Klasikleri)

Başka bir zalim, güç delisi canavar. Bu romanda patrik, altmışlı yaşlarında emekli bir tiyatro oyuncusu olan Charles Arrowby’dir ve roman onun anılarının şeklini alır. Denize de yansıyor tabii ki bazen sakin, bazen azgın ve aşklarını ve aşıklarını ve en sevdiğim sahne kataloglarından bazılarında sahip olduğu yemekleri büyük bir özenle: hamsi ezmeli sıcak tereyağlı tost, beyaz şeker ve ince krema ile kesilmiş muz. . Romanın büyük gücü, bize dünyayı ve tarihini patriğin bakış açısıyla göstermek, ama aynı zamanda bize ötesindeki derinlikleri ve sığlıkları göstermektir: onun aldatmacası, aldanması.

Daniyal Müenuddin, Diğer Odalarda, Başka Harikalar
(WW Norton)

Çağdaş Pakistan’da geçen bu kısa öykü koleksiyonundaki bağlantı, ev sahibi ve eski devlet adamı KK Haruni’dir. Hikayeler bir evinden diğerine, Pencap kırsalındaki mülküne kayıyor ve bakış açısı, çiftliğinde çalışan elektrikçiden emlak müdürüne, genç, alt sınıftan bir kıza kadar değişiyor. Bir sevgili olarak hayatının son yılı. Uydu yapısı, Haruni’nin azalan gücünün etrafındakiler üzerindeki etkilerini, cinsiyet, sınıf ve kırılganlıkla nasıl sınırlandırıldığını çarpıcı bir şekilde gösteren olağanüstü güçlü yönlerinden biridir.

Tennessee Williams, Sıcak teneke çatısında kedi
(Yeni yönler)

Koca Baba, Mississippi Deltası’ndaki bir çiftlikte geçen bu oyunda patriktir. Çiftlikteki bir çiftçilikten, bir çift eski bekar olan ev sahiplerinin gözetmeni konumuna yükseldi. Ama oyun başladığında, Koca Baba, bu hikayelerin birçoğundaki atalar gibi hasta, belki de ölümün eşiğinde, gücü daha vahşi hale geliyor, şimdi daha canlı hale geliyor, şimdi tehdit altında. Onun endişesi mirasıdır, ondan sonra gücünün istediği yere gitmesi, böylece devam etmesi gerekir, ancak gücünü miras almak istediği oğlu Brick, bir erkeğin başarısızlığıdır. Temaları beni saplantı haline getirmeye devam eden temalardır – erkeklik, queerlik, miras ve güç için bir metafor olarak çiftlik, toprağı evcilleştirme, ondan para kazanma gücü.

Ivan Turgenev, Babalar ve Oğullar
(Penguen Klasikleri)

Yiyun Li, romanımı çok cömert bir şekilde onaylarken, Babalar ve Oğullar. Romanı ancak benimkini yazdıktan sonra okudum, bu bana aptalca geliyor çünkü hayatın merkezinde yer alan ilişkilerden bahsediyor. Aşkın Diğer İsimleri ve on dokuzuncu yüzyıldaki kırsal Rus ortamı, çağdaş kırsal Sindh’den çok da farklı değil. Bu romanda, olası olmayan patrik, çiftliği harap durumda olan, köylülerinin onu hiçe saydığı, oğlu kendisinin daha iyi bildiğini düşündüğü Nikolai Kirsanov’dur. Roman, bir on dokuzuncu yüzyıl Rus romanından bekleyeceğiniz tüm dramayı sunuyor: bir düello, reddedilen bir aşk, gayri meşru bir çocuk – ama beni en çok çeken ve ilgilendiren şey, Nikolai ve oğlu arasındaki ilişkinin şefkati.

__________________________

Taymour Soomro’nun Aşkın Diğer İsimleri şimdi FSG’den edinilebilir.