Bugünün konuk yazısı editör ve koçtan. Lisa Cooper Ellison (@lisaellisonspen), bu ay Build Better Critique Groups’ta ders veriyor.
Uzun süredir bundan kaçınıyorsunuz, ancak sorun artık kaçınılmaz. Atölye gününde yumruklarınız sıkılır, her eleştiriden önce çeneniz gerilir. Çalıştay gönderilerini gözden geçirir ve grup tartışmalarını kontrol edersiniz. Endişeniz o kadar kötüleşti ki, birkaç başvuru tarihini “unuttunuz” veya Netflix veya köpeğinizle “kaçınılmaz zamanlama çakışmaları” yaşadınız. Bazı günler kendinizi dünyanın en büyük pisliği gibi hissedersiniz. Diğerlerinde, ayrıntılı kaçış planları hayal edersiniz.
İçinizin derinliklerinde gerçeği biliyorsunuz: Yazma grubunuzdan ayrılma zamanı.
Daha önce de gruplardan ayrıldınız, son taslağında anlayamadığınız her şeyi açıklayan Douchebag Ken ve müsveddenizi paramparça etmeden hemen önce en son “Oh bu hiçbir şeydi” yayınına hükmeden Humblebrag Kate gibi. Tek kişilik bir terapi seansına dönüşen ve kısa sürede bir kahve fıçısına dönüşen kütüphane sponsorluğundaki yazı grubunu büyük ölçüde engellediniz.
Bu grupları gölgelemek kolay ve haklı hissettirdi. Geriye dönüp bakıldığında, bu kadar uzun süre kaldığına inanamazsın. Ama bu sefer yazı grubunuzdaki insanları seviyorsunuz. Onlar senin arkadaşların, senin gözetmenlerin. Sadece bir canavar onları terk ederdi.
Bilge bir kadın bir keresinde bana bazı ilişkilerin bir mevsim için olduğunu, bazılarının bir nedeni olduğunu ama sadece birkaçının ömür boyu olduğunu söylemişti. Çoğu yazı grubu ilişkisi mevsim veya sebep kategorisine girer. Bu, ayrılmanın atölye döngüsünün normal ve sağlıklı bir parçası olduğu anlamına gelir. Soru ayrılıp ayrılmamak değil, nasıl ayrılacağıdır.
Bir atölye meraklısı ve yazarlık koçu olarak, grupların yazarlara hizmet etmeyi bırakmasının beş nedenini keşfettim. Birincisi kişilik çatışmalarıdır. Ancak diğer dördünün yazar mizacıyla veya devam eden çalışmanızın aşamasıyla ilgisi yok.
1. Bazen grubunuzu aşarsınız.
Yazarlar farklı oranlarda ilerler. Bazen bir eleştiri grubu üyesi, ya daha çok çalıştığı ya da daha çok yazdığı için diğerlerinin önüne geçer. Grubunuzu geride bıraktığınız sinyaller arasında, herkesin eksik bir beceriyi yakalama ihtiyacı hissetmeniz ve daha karmaşık eleştirilere can atmanız yer alıyor. Bazen, size verilen geri bildirimin temeline içerleyebilirsiniz.
2. İlgi alanlarınız değişmiş olabilir.
Belki son üç yılınızı spekülatif bir kurgu grubunda geçirdiniz ama şimdi bir anı kitabı üzerinde çalışıyorsunuz. Fantastik dünya inşanızın şerefine, kendisi hakkında yazmaya cesaret eden üç boynuzlu, göbeğine bakan canavarda boncuk gözlü bakışlara dönüştü. Ya da belki bir anı grubundasınız ve son zamanlarda şiire döndünüz. Anı arkadaşlarınız sahne yazarlığı yapan harikalar ama satır sonları veya sayaç hakkında hiçbir şey bilmiyorlar. Bir şiir grubu sizi katılmaya davet ettiğinde, gelişiminiz ve arkadaşlıklarınız arasında parçalanmış hissedersiniz. Tanıdığınız yazarlara bağlı mısınız yoksa işiniz için doğru kitleyi mi arıyorsunuz?
3. Bazen öncelikler değişir.
İlk başta, kırk sayfa gönderiye izin veren iki haftada bir eleştiri grubu sizi çok canlı hissettirdi. Yakın zamanda yapılan bir promosyon, yazma hayatınızı birkaç değerli saate indirdi ve bu bağlılığı bir yüke dönüştürdü. Bazen iç baskı o kadar yoğun gelir ki, gönderim gününde gelen kutunuzdan kaçınırsınız. Sonra neredeyse yazdığın o zaman vardı senden gerçekten nefret ediyorum kırk beş sayfalık ilk taslakta. Bir parçanız gerçek bir yazarın bu işi zorlaştıracağına inanıyor, ancak bu uzun gönderiler hem yaratıcılığınızı hem de yeni materyal üretme zamanınızı azaltıyor.
4. Büyük gruplar bile sağlıksız alışkanlıklar geliştirebilir.
Belki de grubun zamanlayıcısı ve görev yöneticisi oldunuz veya her zaman öyle oldunuz. Hükümdarlığı bir başkasına devretmek için can atıyorsun ama en son denediğinde kimse adım atmadı. Ya da belki bir başkası grubun resmi olmayan honcho’su olduğuna karar verdi. Zamanla, toplantı zamanlarını, teslim kurallarını ve neyin, ne zaman ve nasıl çalışılacağına ilişkin beklentileri, o kadar da kurnazca değil, kurnazca dikte ettiler. Bu gruptaki yetenekli insanları kesinlikle seviyorsunuz ama zaten bir patronunuz var.
Yazma grubunuzdan ayrılmak, diğer tüm ayrılıklarla aynı duyguları ortaya çıkarabilir; buna, yazan arkadaşları o kadar sık görememenin üzüntüsü, böyle olması gerektiği için öfke ve birlikte çalışacak başka birini bulamama korkusu da dahildir. Ancak artık size hizmet etmeyen bir grupta kalmak, yalnızca büyümenizi engellemekle kalmaz, korumaya çok hevesli olduğunuz ilişkilere zarar verebilir.
Grubunuzdan zarafetle ayrılmak için ipuçları
- Neden ayrılmak istediğini öğren.
- Duygularınızı hissetmek için zaman ayırın. Gerekirse, bunları güvendiğiniz biriyle tartışın. Ancak, özellikle birlikte çalıştığınız yazarları tanıyorlarsa, diğer grup üyeleriyle veya dedikodu yapan kişilerle konuşmayın.
- Büyüme, genişleme ve beslenme arzunuzu onurlandırın. Size hizmet etmeyen bir şeyi bırakmanın hem normal hem de sağlıklı olduğunu kendinize hatırlatın.
- Başka bir grup bulamama korkusu ortaya çıkarsa, seçeneklerinizi keşfedin. Neyin mevcut olduğunu bilmek, güçlü bir yerden iletişim kurmanıza yardımcı olacaktır. Başka seçeneklerin olmadığını keşfederseniz, belki de ihtiyacınız olan şey bu grupla yeniden bir çerçeve oluşturmak veya farklı bir sohbettir.
- Hazır olduğunuzda, ne söyleyeceğinizi düşünün. Açık, özlü ve nazik tutun. Olumlu bir ton belirleyin ve “Ben” ifadelerini kullanarak iletişim kurun. İhtiyaçlarınıza ve bunun herkes için nasıl iyi olduğuna odaklanın. İşte size yardımcı olacak bir örnek. “Hey millet, bunun için gerçekten üzgünüm ama önceliklerim değişti ve grup artık benim için çalışmıyor. Seni tamamen bağlı olmadığımda etrafta kalamayacak kadar çok seviyorum. Ayrılmak size olan birini bulma şansı verir. Çünkü benim için çok önemlisin, başka zamanlarda seni görmeyi dört gözle bekliyorum. Gelecek haftanın okumasına kim gidecek?”
- Özellikle önemli bir rol oynadıysanız, tepkilere ve baskıya hazır olun. Ayrılmaların ne kadar üzücü ve hayal kırıklığı yarattığını onaylayın, ardından prova ettiğiniz konuşmanın ana satırlarını tekrarlayın.
- Suçluluk trenine binmekten kaçının ve “sensiz devam edemeyiz” veya “Sanırım bu grubun dağılacağı anlamına geliyor” gibi ifadelere kapılmayın. Grup dağılırsa, muhtemelen o kadar güçlü ya da başlamak için yeterince büyük değildi.
- Cömert hissediyorsanız, grubu uygun olabilecek biriyle tanıştırmayı teklif edebilir veya yeniden gruplaşmalarına yardımcı olabilecek kaynakları paylaşabilirsiniz. Ama onların yazı hayatını omuzlarınıza yüklemeyin.
- Kapanış töreniyle birlikte geçirdiğiniz zamanı kutlayın. Grubunuzdaki insanlar gerçekten arkadaşsa veda etmek için bir neden yoktur. Bunun yerine piknik yapın.
Grup korku hikayeleri bolca yazarken, çoğumuz büyümemizi ilerleten özel gruplara aitiz. Ve o yazarları sevmeye devam ederken, yolumuza devam etmek zorunda kaldık. Sen de yapabilirsin. Ayrılmak istemek seni pislik yapmaz. Lütufla ayrılmak, gelişiminizi ve değer verdiğiniz dostlukları ilerleten bir nezaket eylemidir.
Jane’den not: Bu gönderiyi beğendiyseniz, Build Better Critique Groups çevrimiçi sınıfı için Lisa ve bana katılın.
Lisa Ellison, Klinik Ruh Sağlığı Danışmanlığında Ed.S’ye ve farkındalık konusunda bir geçmişe sahip bir editör, yazar koçu ve konuşmacıdır. Son yirmi yılını müşterilerinin ve öğrencilerin zor deneyimleri sanata dönüştürmelerine yardım ederek geçirdi ve şu anda anı, yaratıcı kurgusal olmayan ve dikkatli yazma uygulamaları dersleri veriyor. Yaşam öyküsü ve yazıları NPR’s With Good Reason’da ve Hippocampus Literary Magazine, Kenyon Review Online, Huffington Post ve Gardiyan, diğerleri arasında. Şu anda bir heavy metal grubuyla Bosna Savaşı sonrası Yugoslavya’ya seyahat etmenin kardeşinin intiharından kurtulmasına nasıl yardımcı olduğu hakkında bir anı üzerinde çalışıyor. Lisa’nın çalışmaları ve yazıları hakkında daha fazla bilgi edinmek için ona göz atın. İnternet sitesi veya onu Twitter @LisaEllisonsPen’de takip edin.
Kaynak : https://www.janefriedman.com/how-to-gracefully-leave-your-writing-group/